Voedingssupplement met isoquercitrine, een belangrijke plantaardige antioxidant

Quercetine, een flavonol die voorkomt in verschillende groenten en medicinale planten, beschikt over omvangrijke biologische eigenschappen, die met name inwerken op de bestrijding van kanker en allergieën, en die een krachtig antioxiderend effect hebben. Omdat de stof niet in water oplosbaar was, bleven de gebruiksmogelijkheden tot op heden echter beperkt. De biologische beschikbaarheid van isoquercitrine (IQC) is wat dat betreft al een verbetering. Er bestaat echter een andere, in water oplosbare vorm die nog beter opgenomen kan worden in ons lichaam: enzymatische gemodificeerde isoquercitrine EMIQ®.

Omdat onderzoekers hadden ontdekt dat de oplosbaarheid in water werd verbeterd door glycosylering (verbinding met een suiker), onderzocht men de biologische beschikbaarheid van verschillende quercetineglycosides die oraal werden ingenomen. Van alle onderzochte quercetinevormen bleek de enzymatisch gemodificeerde vorm, isoquercitrine (alfa-oligoglucosyl isoquercitrine, EMIQ®) de grootste biologische beschikbaarheid te hebben.

Biologische beschikbaarheid
Quercetine	2%
Quercetine-3-O-glucoside (isoquercitrine, IQC)	12%
Quercetine-3-O-maltoside (Q3M)	30%
Isoquercitrine EMIQ®	35%

Biologische beschikbaarheid zeventien maal zo hoog!

Isoquercitrine EMIQ® wordt op een natuurlijke wijze verkregen via een enzymatisch proces met behulp van een andere flavonol, namelijk rutine. Isoquercitrine EMIQ® dankt zijn hoge biologische beschikbaarheid aan deze enzymatische modificaties van de structuur. De concentratie in het plasma kan tot twaalf uur na toediening zeventien maal hoger liggen dan de concentratie die men ziet na toediening van dihydroquercetine.
Deze gemodificeerde vorm wordt in de darm namelijk snel gehydrolyseerd en geabsorbeerd, waarna er quercetine vrijkomt. Dit gebeurt met behulp van de enzymen lactase en glucoamylase.

Bestrijdt allergieën

Quercetine en isoquercitrine IQC worden, net als de meeste andere flavonoïdes, met name aangeraden bij allergische aandoeningen, of het nu gaat om verteringsproblemen, ademhalingsklachten zoals astma en hooikoorts, of eczeem en netelroos. Het wordt aangeraden om de stof samen met L-ascorbinezuur en zink in te nemen.
Uit een in 2009 uitgevoerd dubbelblind onderzoek bij vierentwintig personen met een pollenallergie bleek dat de inname van isoquercitrine EMIQ® na acht weken zorgde voor een aanzienlijke afname van de oogproblemen (jeuk, tranen, stuwing). Dit effect werd vanaf de eerste week van inname geconstateerd. Vanaf de zesde innameweek was de activiteit het hoogst.
Voor alles is het een goed preventief middel. Het dient 's ochtends op de nuchtere maag te worden ingenomen, of buiten de hoofdmaaltijden om. Een dosis van 200 mg dient te worden verdeeld over de dag, en de inname dient minimaal twee weken voor het begin van het pollenseizoen ze starten. Men dient de inname van de stof voort te zetten tot aan het einde van het pollenseizoen. Het kan een perfecte aanvulling zijn voor de reguliere antihistaminica. Uit een aantal studies bleek overigens dat personen die gelijktijdig klassieke medicatie en quercetine innamen een aanzienlijke vermindering van hun klachten zagen.

Ondersteuning voor hart- en bloedvaten

Onderzoeken bij ratten hebben een verlaging van de systolische bloeddruk aangetoond, een verschijnsel dat waarschijnlijk voortkomt uit de toegenomen aanmaak van NO in het endotheel.
Daarnaast werd in andere onderzoeken aangetoond dat isoquercitrine EMIQ® een anti-atherogeen effect had. Het zorgde voor minder schade aan de aorta door atherosclerose en minder aantasting door atheromateuze plaques in de sinus aortae.

Het zou mogelijk de vermeerdering van kankercellen stoppen

In een onderzoek dat werd uitgevoerd bij ratten, bleek de toediening van isoquercitrine EMIQ® de proliferatie van preneoplastische levercellen te onderdrukken.
De onderzoeken die op dit moment worden uitgevoerd, laten zien dat de inname van isoquercitrine EMIQ® zorgt voor een algehele vermindering van het lichaamsvet, voor een harmonieuzere verdeling van de vetten over het lichaam en voor een vermindering van onderhuids vet. Deze invloed op de vetstofwisseling zorgt bij muizen voor gewichtsverlies, een daling van het totale buikvetgehalte en een hypertrofische aftakeling van de adipocyten, zelfs wanneer de muizen op een vetrijk dieet worden gezet.

Wanneer men de onderzoeken die naar deze stof zijn gedaan erop naslaat, dan kan men concluderen dat de stof niet toxisch is en in de VS sinds 2003 te boek staat als veilig (Generally Recognised As Safe). In Japan is de stof een toegestaan additief in de voeding. Het wordt in verschillende producten gebruikt als antioxidant.